میگویم و خواهم گفت که دوستت دارم ، باز میگویم که دوستت دارم … دوستت دارم و

دوستت دارم ……. آری دوستت دارم

این کلمه را از حفظ نمیگویم ، این کلمه مقدس را از ته دلم میگویم . آری از ته دلم با صدای

خیلی آهسته  آنقدر که خودم هم نشنوم میگویم

که دوستت دارم

تقدیم به تو که بهترینی

« دل من برایت تنگ است … »

  روزی این جمله تمام حال مرا بازگو می کرد .واژه واژه اش بوی تنهایی مرا تمام و کمال می پراکند. تازگی ها دلتنگی هایم زیاد   شده ، اما ، دلتنگ بودن من معنایی دیگر دارد ! حس امروز من حس دلتنگی دیروزم نیست . دلتنگی دیروز من بوی غربت می داد اما دل تنگی امروز من دلتنگی خاطرات شیرین هست . دلتنگی امروز من دلتنگی آن چشمان آبی هست ، امروز آسمان به رنگ چشمهای توست  و من با نگاه به آسمان آبی دلتنگ چشمان تو می شوم ، دلتنگ حرفهایمان می شوم ، حرفهایی که هنوز نا تمام مانده است و باز هم همان حکایت همیشگی ....  لحظه عزیمت تو فرا می رسد  ....    رفتن تو هر بار سخت تراز بار قبل است و من هرگز نتوانسته ام به این رفتن ها خو بگیرم . می دانی حضور تو درون زندگی من ریشه دوانده ! و من حیران حضور تو در وجودم هستم .... باز می خواهم برایت بنویسم. از نوشتن خسته نمیشوم ... چون مخاطبم تویی... چون می خواهم از عشقت بگویم...بگذار اینبار از دوری و فراق حرفی نزنم .... می خواهم از با هم بودن حرف بزنم.می خواهم از با تو بودن بگویم , از اینکه چه لذتی دارد گرفتن دست گرم تو و غرق شدن در نگاه مهربانت و ...... می خواهم برای یک بار هم که شده فراموش کنم که از تو اینهمه دورم و برای دیدنت باید از کوهها و جاده ها بگذرم . دیگربهانه نمی گیرم .من تمام بهانه هایم را گرفته ام . وتو تمام آنها را مو به مومی دانی و با آنها اخت گرفته ای ... دیگربهانه نمی گیرم حالا من می دانم که تو چگونه فردا را برایم خاطره می سازی حالا من می دانم که تو چگونه حرف می زنی حالا من می دانم که تو چگونه می خندی ؟چگونه پا به پای من  قدم برمی داری ؟ چگونه مرا به نام صدا می زنی ؟......و تمام اینها در دفترخاطراتم ثبت می شود . من روزهایی را می گذرانم که تمام لحظه هایش در دفترم ثبت می شود . لحظه هایی از تو و با تو بودن ! امروز باد می آید ! و من می دانم ، هر روزیکه باد بیاید خبر از تو دارد . خبر از تو و از خاطره هایی که جای پای تو در آنها خودنمایی می کند امشب باز هم برای تومی نویسم.... آری تو ، باز هم تو ، فقط  تو ... برای تو که آبی ترین ، آبی ها هستی ..... هنگامی که با چشمان پر تمنا به دنبال واژه‌ای برای گفتگو با تو می‌گردم آن هنگام که تمام توان باقیمانده‌ام برای گفتن چند حرف ساده از چشمانم بیرون می‌زند دیگراحتیاجی به گفتن و خواستن نیست چشمانم با تو می‌گویند و ... لبانم از تو می‌شنوند .... من همیشه خیال می کردم که خودم رو می شناسم و می دیدم که نوع نگاهم با بقیه فرق می کنه. خیال می کردم که متفاوت ام و راستش بیشتر دلم می خواست که اینطور باشم . دلم می خواست با همه تفاوت داشته باشم . دلم می خواست نقطه و کانون توجهات باشم و از سرهمین موضوع به خودم می پیچیدم . نه اینکه تو ظاهر بروز بدم ها .  نه ...  اتفاقا توی ظاهر خودم رو کاملا بی تفاوت نشون می دادم و جوری وانمود می کردم که هیچکس باورش نمیشد . اما وقتی که با تو حرف زدم فهمیدم من خیال می کردم متفاوت ام .... خیال میکردم که خودم رو می شناختم .... همیشه می پنداشتم که عشقی همانند عشق ما را تنها در رویا ها میتوان یافت و در گذشته نمی خواستم هیچکس کاملا مرا بشناسد اما حالا می بینم به تو چیزهایی را از خود می گویم که مدت ها بود بدان ها فکر نکرده ام . برای اینکه میخواهم همه چیز را درباره من بدانی حالا می بینم که نسبت به همه چیز احساس تازه ی یافته ام چرا که تو لطیفترین احساسات مرا بر انگیخته ای....  در گذشته عشق برایم واژه ای ناشناخته بود اما حالا می بینم که در اعماق وجودم هر بافت ، هرعصب، هر هیجان و هر احساس من در التهاب است در شور شگفت انگیز عشق ... حالا دریافته ام که عشق ما حتی از آنچه در رویاها می یابم نیز زیباتر است و آن عشق تنها از آن توست......